هرچند که ریسک پذیری برای مدیران می‌تواند فرصت‌های بزرگی را فراهم کند، اما باید توجه داشت که همه‌ی ریسک‌ها مناسب نیستند و در برخی موارد ریسک پذیری ممکن است به سازمان ضرر برساند. برخی از مواردی که مدیران در آنها باید از ریسک پذیری پرهیز کنند عبارتند از:

1. مسائل حقوقی و قانونی: مدیران باید از هرگونه تصمیمی که ممکن است منجر به پیامدهای حقوقی و قانونی ناخواسته شود، پرهیز کنند. تصمیماتی که منافی قوانین محلی یا بین‌المللی، مقررات صنعتی، یا حقوق انسانی هستند، ممکن است به شدت به سازمان آسیب بزنند.

2. امنیت و حریم خصوصی: ریسک‌های مربوط به امنیت اطلاعات و حفاظت از حریم خصوصی بسیار حساس هستند. مدیران باید از هرگونه فعالیتی که به نقض امنیت و حریم خصوصی مشتریان، کارکنان، یا سازمان منجر شود، پرهیز کنند.

3. سلامت و ایمنی: مدیران باید توجه ویژه‌ای به سلامت و ایمنی کارکنان و مشتریان خود داشته باشند. هرگونه تصمیمی که ممکن است به خطر سلامت یا ایمنی افراد بیافتد، باید دقت و تحلیل دقیقی داشته باشد.

4. مسائل اخلاقی: تصمیماتی که ممکن است به نقض اصول و مقررات اخلاقی یا اجتماعی منجر شوند، می‌توانند به شرکت آسیب جبران‌ناپذیری وارد کنند. بنابراین، مدیران باید همواره از ابعاد اخلاقی تصمیمات خود آگاهی داشته باشند.

5. مسائلی که به پایداری مالی سازمان آسیب می‌رساند: تصمیماتی که می‌توانند به کاهش سودآوری یا بهبود مالی سازمان نادیده گرفته شوند، ممکن است ریسک‌های غیرقابل پذیرشی را ایجاد کنند.

در کل، مدیران باید در مواجهه با ریسک‌های مختلف، توانایی تشخیص ریسک‌هایی که می‌توانند به سازمان ضرر برسانند را داشته باشند و از آنها پرهیز کنند.